Istekleriniz Dersler Programlar Oyunlar Incelemeler Cover Şarkılar ve Dublajlar

7 Ocak 2017 Cumartesi

♥ İletişime Dair ♥


Herkese merhabalar efenim.Nasılsınız? Beni soracaksanız geçinip gidiyorum :D Şu son sıralarda aklım başka kişilerle iletişimime takıldı.Bu yakın arkadaşlarım olsun,okul arkadaşlarım olsun yada başkaları olsun fark etmez.Bende mi sorun var yoksa karşı tarafta mı sorun var anlamıyorum.Misal örnek verecek olursak benim çok yakın arkadaşlarım var elbet ama sürekli ben arıyorum ben evlerine gidiyorum kısacası ben hep çaba gösteriyorum lakin karşı taraf benim onu aradığım kadar aramıyor.Tamam arıyor konuşuyor ama benim kadar değil.Bu sefer düşünüyorum bende mi sorun karşı tarafta mı? Bu sefer ziyaret etmeyince de veyatta konuşmayınca da ''Vay hayırsız niye aramıyon niye ziyarete gelmiyon'' Ama şu birkaç zamandır sağolsun annemle babam gözümü açtı.Annem vaktiyle demişti ''Niye sen arıyorsun ki hep bırak onlar seni arasınlar.Sana geri dönmeyeni veyatta seni az arayanı sen niye arıyorsun bırak''  babam da aynı şekilde demişti bi başka arkadaş için ''Bırak seni görmeyeni boşver gitsin.'' demişti.Ve anladım ki sorun bende değil.Karşı tarafta.Ama size yinede sormak isterim sorun bende mi karşı taraflarda mı?

Şu hayatta açıkçası hep ben kırıldım.İyi niyet göstermekten iyiliğimin süistimal edilmesinden bıktım.Karşı taraf benim gibi düşünmüyor ki abicim.Benim gibi nazik olmuyor.Demek ki bende bundan sonra düşünmeyecem onlar gibi ayı olacağım.İnsan ilişkilerini gerçekten ama gerçekten artık anlamamaya başladım.Karşı tarafla anlaştığım sürece konuşmayı severim.Ama bazen gel gör ki kalabalık arkadaşlarında daha çok konuşan ben birebir bir arkadaşla pek konuşamıyorum.Acaba karşı tarafı çok tanıyamadığım dan mı yoksa konu bulamadığımdan mı? Bi örnek daha vereceğim.Geçenlerde üniversiteden bi arkadaş ailevi ve arkadaşsal durumundan ve üzüntüsünden bahsetti.Karşı taraf için üzülüyorum ama belli edemiyorum yüz ifadem den.Bu bende sorun karşı taraftaki ağlasa etse ulan yüz ifademle belirtemiyorum.Nasıl yatıştırıcı (başka kelime söyleyecektim aklıma gelmedi :D) kelimeler söyleyeceğimi bilmiyorum.Demek ki o zaman ben konuşmayı bilmiyorum arkadaş :D

Veyatta benden sıkılabilirler bunuda düşünüyorum.Ama şunu söyleyeyim vallahi billahi de dediklerim yüzünden karşı tarafı kıracam diye düşünmekten gerçekten bıktım.Bu sorun yakın arkadaşlarımda oluyor normal kısa süreli tanıdıklarımda olmuyor.Gerçi onlarıda kırmak istemem.Ama gerçekten bıktım.Benim gibiler birşey söylese o zaman ben kötü oluyorum karşı taraf iyi oluyor.Ne de olsa benim gibi saflar kaybetmeye her zaman mahkum.Bazen düşünüyorum psikoloğamı gitsem diye :D Benim düşüncem bende iletişime dair bir sorun yok ama bilemiyorum işte.Ama şunu söyleyebilirim ki üniversite sayesinde anlayışlı insanlarla karşılaştım.Demek ki İstanbul gibi bir yerde insanlarla iletişim zorlaşıyor yada kişiliklerinden de olabiliyor.Kocaelin'de gerçekten üniversitede olsun okuduğum sınıfta olsun ilköğretim ve lisedeki arkadaşlardan bin kat daha iyiler üniversite arkadaşlarım ben bunun kanaatini verdim.

Eskiye nazaran biraz daha ağır olduğumu hissediyorum arkadaşlık ilişkilerinde.Beni aramayanı ben niye arayayım diyorum?Beni arasınlar diyorum.

Geçenlerde liseden bir arkadaşla karşılaştık.Dedi biz toplandık lise arkadaşlarla sen niye gelmedin? Bende dedim benim haberim yoktu beni aramadılar.Sonra arkadaşım dedi ben onlara söyleyeyim senide çağırsınlar.Bende dedim ki zoraki çağırılacakmış gibi olur dedim söylemene gerek yok dedim.

Şimdi gel gelelim size sorarım.Bu arkadaşlar benim liseden yakın olmasak bile konuştuğum arkadaşlarımdı.Her yere çağırdıklarında toplandıklarında gitmeye çalıştım ta ki lise bitesiye kadar.Bi ara telefonumda numaralar gitti.Belki tanımıyorum diyede açmamış olabilirim çaldırdıklarında.Günahlarını almayayım ama ulan mesaj at ben şu şuyum diye.Watsap var oradan mesaj at ne olcak.Bi gün diyecem lanet olsun insan ilişkilerine.Ulan o zaman ben çok yapışığım ki o zaman hep benciyim ben.Kendimden bahsediyom çok ki beni çağırmadılar :D 

Ama şunuda söyleyeyim siz siz olun arkadaşıza iyilik eçceksiniz diye de her işe kalkışmayın.Ben bi kere kalkıştım.Kalkışmaz olaydım anneme babama yalan söyleyip ona iyilik edeyim dedim.Ama o beni değil manitasını seçti.Aslında biraz açıklamak gerekirse arkadaşımın sevgili davasıydı.Bazı tatsız olaylar yaşadıktan sonra 12 yıllık arkadaşlığımı kestim.Yani resmen ben kullanıldım burada.Bende de akıl yok ki işte.En büyük pişmanlığım arkadaşımı koruyayım derken aileme yalan söylemek.Güvenlerini zadeledim diye o kadar çok üzüldüm ki.Hayatta ben böyle birşey yapmam ama oldu işte.Ama o olaydan sonra bana arkadaşlık ilişkilerinde çok büyük bir ders oldu.Şunu öğrendim işte ''Arkadaş olsa da olur olmasada olur aile her zaman önceliklidir.Arkadaşsızda yaşayabilirsin''

Bi de bir tane daha arkadaşım vardı onlada ilişkimi kestim.Oda 4 yıllık bir arkadaştı.Lise arkadaşımdı.Ama çok kötüydü ikiyüzlüydü.Sinirden eve ağlayarak gelirdim.Evde ağlardım.Bi tane bana dediğini diyeyim size.Bi gün geometri kitabı mı ne alınacaktı.Benim de sayısal kafa yok.Matematik ve geometri kafama girmiyor.Dedim ben almayacağım.Oda bana dedi sen bu okula ne için geliyorsun? Ama bir söyledi ki varya.Sanki ben ağzımı bozacağım ama okuldaki erkekler için geliyom okula.Nasıl bi sinir oldum bi sinir oldum anlatamam.O gün eve gidip ağlamıştım sinirden.Onunla iyiki ilişkimi kestim kafam o kadar rahat ki ohh.

Bu arada şu hayatıma kadar hiç bi manitam da olmadı.Hoşlandığım bi kişi olmuştu liseden ama hiç sevgili olmadım.İyikim de olmadım.Çünkü aklıma geldikçe bu hoşlaştığım zamanlar o kadar utanç verici ve komik geliyor ki bana.Sakin ay ben sevgili yapacağım ben manita yapacam demeyin bi işinize elinizi alın sonradan evlenin.Sevgili olunca hiçbir halt olmuyor.Sakın ben birini seviyorum diyipte ailenizden asla vazgeçmeyin.

Konu nerden nereye gelmiş ve ben bu kadar hiddetlenmişim :D Sanırım biraz bu konu içime birikmiş.Aklıma da başka birşey gelmiyor.Ben bitireyim öyleyse yazımı :D Ama bitirmeden öncede size şu soruyu sorayım

İletişimde bende mi sorun var yoksa karşı taraflarda mı?

6 yorum:

  1. Biraz senin gibiyim bu konularda Bloom-chan; yakın arkadaşlarımda veya gerçekten samimi olduğumu düşündüğüm birine karşı dobrayımdır, dobra da dediysem buraya nasıl rahat rahat yazabiliyorsam, karşımdakine de rahat rahat aklımdakini söyleyebiliyorum, diğer türlüyse hep bir 'ama' çıkıyor karşıma, aklım konuşacağım konuyu filtreden geçiyor, teker, teker seçmeye çalışıyor. Fakat biliyor musun bazende tam tersi oluyor, galiba o karşımdaki kişi ile alakalı. Mesela senin gibi konuştuğum bir arkadaş vardı, kızla tüyap'ta buluşmuştuk. Öyle ki bir resmimizi bile birbirimize göndermek o an aklımıza gelmemişti, elimizde telefon 'Riv sen neredesin?' 'Bekçi kulübeleri yok mu? Elinde telefonla konuşan bir kız yok mu? Bak şimdiçevresine bakındı...' gibisinden birbirimizi bulmuştuk, tüyap boyunca da sanki evvelden tanıdığım bir insanmış gibi muhabbet etmiştik o gün.
    Yalnız ailen doğruyu demiş. İletişim çift taraflı olan bir durum. Evet, bazen insanların sorunları olabiliyor, uzaklaşabiliyorlar paylaşmak yerine bu daha cazip gelebiliyor. çünkü şahsen karşımdakinin canını sıkabileceğimi, onu daraltacağıma düşünüyorum, o kişiyi sevdiğim için kendi sorumlarımla sıkmak istemiyorum. *mesela ben çok sık yaparım. bir an da kapatırım kendimi. wattsap mesajlarına bakmam, skype'a girmem, evden dışarı adım adım atıp geri dönüş yapmam ama farkına bile varmam o an.* sonradan ise 'acayip' adını verdiğim ruh halinden sıyrılınca karşımdakini kırdığımı fark ediyorum. ama çevremde anlayışlı olup beni bilen kişiler olduğu gibi, tam tersi kişilerde var, birisi anlatmadığım için sanki onun problemi varmışçasına triplere girerken, bir diğeri ise anlayışlayıp 'paylaşmak istesen söylerdin' diyor. bunu beni umursamıyor olarak görmüyorum, aksine beni kendi dünyasına çekmek yerine, bana has olanı bozmamaya çalıştığına inanıyorum. belki ben bu duruma bencilce kendi penceremden bakıp yorumluyor da olabilirim. demem o ki; sorunun sende olduğunu düşünmüyorum, bu sadece karşındakinin senden bir beklenti umması. oysa arkadaşlık menfaat, ve çıkar üzerine kurulu olmamalı. (iletişim açısından 'neden aramadın' diye mesafe koymakta dahil)
    um; bak yine uzattım. senin yazılarını okuduğum an bir dünya birşey yazarken buluyorum. sonra biraz pişman oluyorum. demiştim ya ilk senin bloğuna yazdığımda, biraz çekindim, sayfanı katlediyormuşum gibi geldi diye. işte o duygu hiç gitmiyor ama öte yandan da gerçekten yorumlarını neşeyle okuduğum için buraya aklımdaki her şeyi yazmak istiyorum. dilerim seni sıkmamışımdır. ^^

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çekinmene gerek yok istediğini yazabilirsin uzun uzadıya da olsa benim için sorun değil severek okuyorum yorumlarını :D Hatta birşey sonradan mı geldi aklına yaz yeniden yolla gitsin :D Açıkçası hoşuma gidiyor karşımdaki kişiyi dinlemek yada yazılarını okumak olsun.

      Keşke bende karşı tarafa tam olarak kafamdaki düşünceleri söyleyebilsem.Gerçi azda olsa başladım söylemeye.Şimdilerde biraz kendime daha çeki düzen verdim gibi eskiden ben daha beterdim kendimce.''Aman üzülmesin aman şunu demeyeyim gideyim onla gezeyim vb'' düşünceler içerisindeydim.Ama sonradan fark ettim ki bu arkadaşlık değilmiş.Bir kukladan farkım olmamış.Şu an öyle rahatım ki oh kafama takmıyorum.

      Hayır hayır bencilce yorum yapmıyorsun yorumunda haklısın.Zaten insan böyle anlayışlı olmalı.Az çok halinden anlamalı.

      İnsan bazen kafa dinlemek yada kendi kendiyle konuşmak için bir süreliğine kendini herşeyden soyutlayabilir ki bu bana göre normaldir.İnsanın ruh durumuna göre değişir.Anlayışla karşılanmalıdır bu olay aslında.Kendimden örnek vereyim: mesela bazen tanıdık birisini görüp konuşmak istemem.O an ruh halim kötüdür yada içim gerçekten kararmıştır.İnsanın ruh haline göre herşey.Bu durumdada insan biraz empati kurmalı.Ah o empati olsa ah ah bizi anlayacaklar :D

      Sil
  2. Baktım işin içinde ciddi bir konu var yorum yazayım dedim ilk yorumum :) Aile çok önemli onlardan bağı koparmamak lazım tabi ama senin düşüncen iyiydi o yüzden anlayış gösterirler. Bazı kişilerin gerçek yüzü geç ortaya çıkıyor ama ne yazık ki, bir manita uğruna 12 yıllık arkadaşlığı çöpe atmak çok yazık. Arkadaşın/Sevgilinin/Ailenin yeri her zaman ayrıdır bunları kıyaslayıp da diğer kişiler ile ilişkileri bozmamak gerekir.
    İletişim konusunda ben de senden farklı sayılmam Bloom-chan ama önceden çok daha berbattım, hala yüzyüze konuşmalarda çok tutukluk yaşasam da birine bir şey yazarken düşünmek için çok daha fazla vaktim oluyor :D Eğer bir art niyetin yoksa karşındakinin ne düşüneceği hakkında kafanı çok takma, sonuçta amacın belli karşındaki şaşıracak olursa kendini izah da edebilirsin, he eğer o arkadaş ısrarla anlamamakta direniyorsa zaten ondan hayır gelmez demektir daha geç olmadan gerçek yüzünü görmüş olursun. Hep sen arıyorsun kimse seni aramıyormuş ya, o konuda yüreğinin sesini dinle. Kimseyi aramak zorunda değilsin kimileri vardır gerçekten mesajla araları olmaz birisi yazmadıkça cevap vermezler. Benim en yakın arkadaşım (pardon kardeşim :D) telefonuna uzun süre bakmayan birisi, bir günaydın mesajına ertesi gün cevap almışlığım vardır :D, ama bir art niyetinin olmadığını kendisinin gerçekten öyle olduğunu bildiğim için hiç gocunmam. Demek istediğim kimseye mesaj atıp aramak zorunda değilsin, eğer içinden geçiyorsa ara gitsin ne olacak ama içinden geçmiyorsa hiç zorlama arayan arasın. Bence önemli olan çok arkadaştan çok kaliteli arkadaş, benim üniversiteye kadar arkadaşlarımdan çok çektim çok kullanıldım fakat üniversitede bir arkadaş buldum pir buldum mezun olalı 1,5 sene oldu ama konuşmamız hiç azalmadı, aynı şekilde oyundan tanıştığım bir arkadaş grubum var 8 senemiz dolmuştur heralde arada toplanıp buluşuyoruz.
    Neyse resmen bloğunu işgal edip kendi hayat hikayemi yazmaya başladım. İşin özeti yüreğinin sesini dinle, gerçekten kötü bir yanın varsa iyi bir arkadaş bunu yüzüne vurmak yerine düzeltmene yardımcı olur o yüzden başını dik tut ve arkadan konuşanları umursama. İyi insanlar bu dünyaya lazım :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba anonim :)) Evet o konuda ailem anlayışla karşıladılar arkadaşı koruma anlamında lakin ''kendini kullandırttığın için'' diyip kızdılar.Sana şunu söyleyeyim bana öyle bir kelime söylemişti ki arkadaşım varya o an kalbim cam kırıkları gibi saçıldı her tarafa ve gerçek yüzünü işte o gün gördüm.Hiçbir şeye değmez olduğu anladım o gün.Bayağı bi şeyler oldu pek özele girmeyeceğim :D Ama şuan o kadar rahatım ki benden uzak dursunda ona ne olursa olsun o derece.

      Konuşmada söylenen sözler geri alınmaz ama yazıda farklıdır işte işler :D İstediğin kadar düşünüp silip tekrar yazabilirsin.Yok yav art niyet bende ne gezsin :D Karekterim de öyle birşey yok :D

      Abow telefonla arası yok o zaman arkadaşının :DD Artık içimden hiç geçmiyor arayıp sormak çünkü hep ben arayıp soruyorum insan ''benim düşüncemce'' bi hatırlanmak ister karşı tarafın aramasını ister.Aynen katılıyorum ama kaliteli arkadaşta bulmak zor yaw :D Oh ne güzel işte keşke benimde öyle olsa. Bende gittiğim üniversitede arkadaşlarla ilişkiyi koparmamak istiyorum.Çünkü ilköğretim lise arkadaşları olsun üniversite arkadaşlarım daha farklı.İnsan fark ediyor aslında kıyaslıyor kafasında.

      Olsun yav işgal et ne olacak :DD Benim o yönden sıkıntım yoktur hiç bi zaman karşı tarafı dinlemeyi severim yada yorumları okumayı severim.İstediğin kadar uzun uzadıya hatta roman bile yazabilirsin :)

      Ve yorumun içinde teşekkür ederim sevgili anonim :))

      Sil
  3. Yorumu uçurdum temizledim tamamdır :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler artık hayatımı yeniden gizemli bir şekilde sürdürebileceğim :P

      Sil